Change is good

Dinsdag 10 Oktober 2006 om 07:00

In mei begon ik welgemoed aan een nieuwe uitdaging als hoofd UNIX bij 's lands grootste ISP en één-na-grootste kabelaar. Ruim een week geleden overhandigde ik mijn directe manager mijn ontslagbrief; als ik straks mijn pasje voor de laatste keer voor de lezer van de draaideur houdt, heb ik er slechts een half jaar gewerkt. In dat half jaar is er ontzettend veel gebeurd. Na een maand werd het een dubbelfunctie: hoofd UNIX en DBA. Teamleden kwamen en vertrokken. Het bedrijf werd - onder voorbehoud van goedkeuring door de NMA - verkocht aan Britse investeerders, die ook al de nummer drie en vier in het Nederlandse kabelwereldje hadden opgekocht, met het doel van deze drie één bedrijf te maken. Veel, heel veel overleggen met collega's in Amsterdam, Zwolle en Groningen. Leren omgaan met de complexe dynamiek van een bedrijf dat is ontstaan uit meer dan honderd organisaties.

Het is een vertrek met gemengde gevoelens. Ik waardeer de ervaring die ik bij EKc heb opgedaan en ik bewaar prettige herinneringen aan de samenwerking met mijn collega's. Het zijn uitstekende professionals, en ik wens hen en het bedrijf alle goeds in de komende periode van fusie en integratie. Maar voor mij persoonlijk is de keuze voor EKc geen goede geweest.

Mijn belangrijkste drijfveren om het bedrijf weer te verlaten heb ik netjes op een rijtje gezet in m'n ontslagbrief, en tot mijn vreugde gaat HRM daar ook mee aan de slag (niet dat ík daar verder iets aan heb, maar de organisatie wellicht wel - en daar ging het me om). Die punten raken de bedrijfsvoering en zijn daarom alleen voor intern gebruik. Hier zal ik volstaan met de constatering dat de combinatie van de organisatiegrootte en -structuur van EKc met de bijbehorende bureaucratie niet passen bij mijn persoonlijke managementstijl. Dat conflicteert sterker dan ik vooraf had ingeschat, en het went niet. De slotconclusie is dat ik onvoldoende vertrouwen heb in mijn toegevoegde waarde voor EKc en daardoor onvoldoende motivatie in mijzelf vind om mijn rol te blijven vervullen.

Nu weet ik wel dat er andere redenen te verzinnen zijn om naar je werk te gaan (zoals primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden), maar ik heb ondertussen geleerd dat zulke motivatoren me vroeg of laat opbreken. Dan liever vroeg, en afscheid nemen voor ik er te diep in zit.

En nu? In de tijd dat ik bij EKc werkte ben ik door verschillende voormalige klanten gebeld of ik beschikbaar was. Nadat ik m'n crew had ingelicht over mijn aanstaande vertrek belde ik met één van hen, een compact bedrijf waar een aantal mensen werkt waarmee ik het niet alleen persoonlijk uitstekend kan vinden, maar waarmee ik in het verleden ook zakelijk leuke, innovatieve dingen heb gedaan. De volgende ochtend plofte een contract op de deurmat en per 1 november begin ik als projectleider interactive bij Sky Radio, Radio Veronica en Classic FM

Tweet