Nooit Meer Zonder Reisgenoot / Over Water

Zaterdag 15 September 2018 om 17:01

Twee nieuwe opnames - dat wil zeggen, twee opnames die in de afgelopen maand het licht zagen. De ene, 'Nooit Meer Zonder Reisgenoot', is een lied dat ik al heel lang in m'n geestelijke knapzak met me meedraag. Het andere, 'Over Water', leerde ik pas kort geleden kennen. Extra-gratis tip: veel frequenties in deze opnames zijn niet weer te geven voor een laptop- of telefoonspeakertje. Met een hoofdtelefoon of oortjes hoor je meer

'Nooit Meer Zonder Reisgenoot' is een gedicht van Huub Oosterhuis, meesterlijk getoonzet door Tom Löwenthal. Ik zette het lang geleden onder een videoverslag van een expositie van schilderijen van mijn moeder, omdat het lied zo treffend verwoordt hoe God aanwezig is in een mensenleven: als reisgenoot die je nooit alleen laat. Een tekst die zoveel lagen heeft, dat je niet uitgezongen raakt over wie je niet kan spreken.

Op mijn levenslange reizen – twijfel donker achtervolgt mij, liefde blind holt voor mij uit — zing ik op steeds andere wijzen over wie ik niet kan spreken, zing ik: ‘Ooit mijn hart te breken, ooit mijn hart voor jou te breken’.

Opgereisd, pas halverwege, met een keel kapot gezongen, met een hart voor wie gebroken, kruip ik onder dorenstruiken, druk mijn ogen in de aarde, smeek dat nu het eind zal komen, smeek de dood, dat hij zal komen.

Spoorloos trok voorbij de twijfel waar ik lag. De liefde keerde, zag mij, bracht mij drank en spijze, deed mij opstaan uit de dood. Nog een leven zal ik reizen, nog een leven zal ik reizen. Nooit meer zonder reisgenoot.

'Over Water' werd me aangereikt door Martin Snaterse, met wie ik een nachtwachtdienst draaide in de Toevlucht, een opvang voor vluchtelingen. Al bij de eerste beluistering snapte ik zijn enthousiasme over dit lied van Jeroen Zijlstra. Tekstueel een pareltje, ook al weer met meerdere lagen, en muzikaal schitterend uitgewerkt door drie van die lagen in verschillende toonsoorten te zetten. Met zijn eigen band Zijlstra werkt hij dat nog verder uit met een heerlijk freeform jazzy arrangement, maar ik hou het wat simpeler. En omdat mijn bariton niet comfortabel in het hoge 'tenore lirico' stembereik van Jeroen Zijlstra kon bewegen heb ik 'm wat lager gearrangeerd.

Niemand kan op water lopen
Niemand heeft de zee zo lief
Niemand komt op eigen kracht zijn angst te boven
Niemand wil de zee beproeven
Niemand die er heil in ziet
Niemand wil er in haar zeggingskracht geloven

Wil je toch jouw angst beheersen
Wil je op het water staan
Weet dan waar je ooit
in bent begonnen
Je bent begonnen in het water
En beseft pas veel later
Dat je daar de zee
al eens hebt overwonnen

In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
In de stilte gaan je oren open
In de moeite van het wachten
Ligt de ruimte vind je moed
In het donker gaan je ogen open
Zie je het pas goed

Iemand kon de zee kalmeren
Iemand nam de zee voor lief
Hij liep vooruit op onze
stoutste dromen
Jij wilt ook die kunst beheersen
Jij wilt ook op water staan
Maar je bent verblind van angst nooit ver gekomen

Iemand heeft de zee begrepen
Iemand heeft jouw angst verstaan
Iemand is er uit de chaos opgedoken
Hij dorst te lopen op het water
Door die ene wist men later
Dat in diepe nood een hand wordt uitgestoken

In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
In het donker gaan je ogen open
In de moeite van het wachten
Ligt de ruimte, vind je moed
In de stilte gaan je oren open
Hoor je het toch goed

Anna Suzanna
Loop naar mij toe
Kom over ’t water
Jij weet best wel hoe
Anna Suzanna
Kom, durf het aan
Ik zal je zeggen
Hoe je op kunt staan

In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
Na de stilte zijn je oren open
Na de moeite van het wachten
Vind je ruimte, vind je moed
Kun je rustig op het water lopen
Zie je het pas goed

_{Arrangementen, stem(men), toetsen, gitaar, melodica, fretloze bass, percussie, geluidstechnicus, opnameleider, mastering, uitvoerend producent, barista, blablabla - GJ.}

Tweet