Weekend voor de Mac-cers...
Vrijdag 30 Juli 2004 om 20:27
... maar alle Windows slachtoffers moeten eigenlijk nog even bijpatchen voor ze mogen uitrusten: er zijn weer grote gaten te dichten!Vrijdag 30 Juli 2004 om 20:27
... maar alle Windows slachtoffers moeten eigenlijk nog even bijpatchen voor ze mogen uitrusten: er zijn weer grote gaten te dichten!Donderdag 29 Juli 2004 om 19:42
Onvermijdelijk in Frankrijk: velden vol zonnebloemen, zo ver het oog kan kijken. Deze exemplaren kwamen we tegen ten westen van Gap, onderweg naar Moulin de Piot, bovenop het Centraal Massief. De auto snorde lustig en terwijl de zon achter de bergen zonk reisden we steeds westelijker. 's Nacht tegen een uur of een reden we omhoog van Privas naar Aubenas, om van daaruit af te buigen naar Clermont-Ferrand. Zover kwamen we echter niet: toen ik halverwege Privas en Aubenas aan de kilometerslange afdaling begon bleek de versnellingsbak kuren te hebben. Zodra ik het gas losliet om op de motor te remmen ontkoppelde hij automagisch en stortten we ons ongehinderd de helling af, inclusief volle belading en met een extra duwtje in de rug van de 750kg zware vouwwagen.
Donderdag 29 Juli 2004 om 17:44
In chronologische volgorde schotel ik u vandaag wat plaatjes voor uit de vakantieserie, te beginnen met bovenstaande zonsondergang in St. Rémy-sous-Barbuise. We streken bij het vallen van de avond neer op deze doorgangscamping, pal aan de N77. Ondanks de ligging dompelde de camping z'n bezoekers onder in vakantierust - mede dankzij het panorama.
Op Cabaresse spotten we een ontpoppende cigale. Die beestjes leven enkele maanden (sommige soorten zelfs jaren) onder de grond. Vervolgens graven ze zich een weg naar boven, klimmen in een boom of struik en ontpoppen. In een uur tijd pompte dit exemplaar zichzelf op tot volwassen proporties, waarna hij verder omhoog klom om een vrouwtje te gaan lokken met zijn schrille, raspende geluid. Ondanks hun beperkte formaat (een centimeter of vijf) slagen cigales erin bijna 100dB herrie te produceren. Stel je dan eens voor dat er tienduizenden van die beestjes boven je hoofd zitten te zingen zolang het licht is en je begrijpt dat we na zonsondergang, als ze spontaan stilvallen, extra genoten van de rust
Na Cabaresse reden we door naar het departement Hautes-Alpes, naar Chateauroux les Alpes. Onze muzikale buurman (zie deel een van het reisverslag) raadde ons een schitterende wandeling aan naar het Lac du Crachet. Genieten geblazen!
Colder en Joëlle vermaken zich uitstekend in het koele water van het Lac de Serre-Ponçon bij Embrun, een paar kilometer Zuid-Westelijk van de camping. Colder ontdekte dat doelloos rondplonzen - in plaats van fanatiek baantjes trekken - ook erg leuk is!
Meer foto's? bekijk het album!
Woensdag 28 Juli 2004 om 21:23
... dat wil zeggen, als u geïnteresseerd bent in onze vakantiefoto's. Van de ruim 500 foto's is circa de helft gewogen en te licht bevonden voor presentatie in bredere kring. Dan blijft alsnog een bytesbrij over van heel veel plaatjes - waarbij ik niet de illusie heb dat elk plaatje voor iedere bezoeker even boeiend zal zijn, maar daarvoor vraag ik graag uw begrip. Kole's Queeste wordt tegenwoordig bevolkt door familie, vrienden, stamgasten en een paar honderd min of meer toevallige passanten. Da's een gevarieerd gezelschap, en de huidige selectie foto's biedt hopelijk voor elk wat wils of wellicht kan ik beter zeggen: suum cuique, ieder het zijne. Pik eruit wat voor u bedoeld is en laat de rest voor wat het is: een stapel vakantiefoto's. Veel plezier gewenst!Dinsdag 27 Juli 2004 om 09:26
Na drie weken toeren door Frankrijk zijn we vannacht weer thuisgekomen - met twee auto's, want de koppeling van onze trouwe Volvo 740 gaf bij het begin van de terugreis de geest. Gelukkig bleek hij zonder vouwwagen erachter en met zo min mogelijk bagage toch in staat Nederland te bereiken, anders hadden we nog een uitdaging gehad met het thuisbrengen van de spulletjes. De door de reisverzekering beschikbaar gestelde Peugeot 307 beschikte slechts over een derde van de bagagecapaciteit van de Volvo...
Maar goed, daarover later meer. Eerst deel een van het vakantieverslag. Gaandeweg zal ik foto's aan de tekst linken, maar heb alsjeblieft geduld - het is een project in wording, een deel van de tekst bestaat alleen nog in m'n hoofd en de selectie van de foto's zal ook wat meer tijd vergen dan normaal nu onze vijfjarige Jochum zich op de kunst van het fotograferen heeft gestort.
Zaterdag 03 Juli 2004 om 17:07
Niet iedereen denkt met weemoed terug aan de tijd van de oud-hollandsche gulden. Een complete beroepsgroep is ronduit opgetogen over onze nieuwe Europese munt: de valsemunters. De Euro is namelijk een stuk eenvoudiger te vervalsen, en het afzetgebied is zo groot dat ook het drukken van biljetten met een lagere waarde nu eindelijk de moeite waard is. Da's goed voor de broodnodige variatie (altijd maar honderdjes vervalsen gaat ook vervelen) en bovendien zijn de slachtoffers minder snel geneigd kleinere coupures op echtheid te controleren, zodat de afzet ook een stuk soepeler verloopt.
De Nederlandsche Bank onderschepte vorig jaar maar liefst 26.000 valse biljetten die door nietsvermoedende consumenten waren aangenomen in de veronderstelling dat het echte, wettige betaalmiddelen waren. Zoiets zou mij ook makkelijk kunnen overkomen: de doodenkele keer dat ik niet met plastic maar met contanten afreken heb ik nog steeds het gevoel in een bananenrepubliek op vakantie te zijn. Gelukkig schiet DNB ons te hulp met een flash-animatie die de enige juiste echtheidskenmerken van dit foeilelijke monopoliegeld nog eens voor het voetlicht brengt.
Donderdag 01 Juli 2004 om 17:51
't Blijft een raar gezicht, zo'n uit de kluiten gewassen herder in de vensterbank. Hij mag het weliswaar niet, maar zodra hij zijn kans schoon ziet zit hij met een soepele sprong via de bank voor het raam. Alle passanten worden uitgebreid bestudeerd, de kop een beetje scheef, het lijf roerloos. Langsrijdende auto's hebben zijn bijzondere aandacht. Als een van ons bestraffend "Colder, laag!" bromt, kijkt hij schuldbewust om en springt snel op de grond - maar zodra we uit zicht zijn neemt hij zijn plekje weer in, de natte neus tegen de ruit...
Donderdag 01 Juli 2004 om 11:50
Matt Drudge brengt het nieuws zoals het een rechtse republikeinse roddeljournalist betaamt: het flinterdunne laagje bijterig sarcasme verhult amper zijn angst dat dit de genadeklap wordt voor Bush.