Onder de titel Nieuwe media, nieuwe bezems publiceert het Bedrijfsfonds voor de Pers de resultaten van het door haar gesubsidieerde onderzoek naar 'de kansen en bedreigingen van internet en samenhangende technologie voor journalistiek en persexploitatie'. Opvallend detail: de redactie van Netkwesties, die dit onderzoek uitvoerde, publiceerde alle artikelen tussentijds in de edities 124, 127, 128 en 129 van het eigen magazine.
Da's lovenswaardig, an sich. Als ze daar nu meteen een mogelijkheid tot interactie bij hadden geboden was dit op zich al zeer lezenswaardige onderzoeksresultaat misschien nóg beter geworden, dankzij de gecombineerde kennis en ervaring van de lezers. Netkwesties leent zich m.i. bij uitstek voor zo'n benadering vanwege de relatief selecte, eloquente en reactie-gretige doelgroep, terwijl naar verwachting weinig 'vervuiling' van de comments zal optreden door het niche karakter van de uitgave. Nu bood die tussentijdse publicatie weinig toegevoegde waarde, afgezien van de welkome vulling voor Netkwesties.
Ook het bedrijfsfonds zelf biedt geen reactiemogelijkheid bij de publicatie. Waar ik nou zo benieuwd naar ben: is dit nu een gemiste kans, of zien de auteurs participatieve journalistiek toch nog als een bedreiging?
Het nieuwe Intel-opperhoofd, Paul Otellini, liet zich tijdens een interview ontvallen elk weekend een uur kwijt te zijn aan het verwijderen van spyware en aanverwante malheur van de computer van zijn dochter - waar ken ik dat toch van? Toen de reporter hem vervolgens vroeg of het dan voor de gemiddelde gebruiker niet slimmer zou zijn om over te stappen op Apple, zei Otellini"If you want to fix it tomorrow, maybe you should buy something else."
Met zulke voorstanders heb ik geen tegenstanders meer nodig!
De frustratie slaat toe in het Ja-kamp: PvdA-europarlementariërThijs Berman toont zich op BNR Nieuwsradio onaangenaam getroffen door het niveau van de Madurodamcampagne van onze premier. Klare taal van deze voormalig Frankrijk-correspondent voor de NOS, die al eerder geen blad voor de mond nam. Meer van dit soort politici, graag!
De man staart me met grote ogen aan. Dan verschijnt een drecnamd vingertje. “De hele buurt zal met grote verbazing reageren als u deze stofzuiger niet neemt. Het zal de stabiliteit hier in de straat zeker niet ten goede komen."
"Merck is commited to bringing out the best in medicine. As part of that effort, Merck provides all of The Merck Manuals on a not-for-profit basis as a service to the community." En dat is niet misselijk: die Merck Manuals vormen een uitstekende online medische vraagbaak, nog completer en actueler dan de gedrukte versie. Als dat allemaal mogelijk is, gaat dat internet nog echt groot worden!
Briljant: een drinkrietje met ingebouwde waterzuiveringsinstallatie. Zuig je water omhoog, dan passeert het eerst een filter van PE filtertextiel met openingen van 100 micron, gevolgd door een tweede textielfilter van polyester met openingen van 15 micron. Op deze wijze worden de grote deeltjes eruit gefilterd, zelfs clusters van bacteriën. Dan komt het water in een kamer met jodiumparels waar de bacteriën, de virussen en de parasieten worden gedood. De tweede kamer is leeg; de jodium die van de parels wordt gewassen werkt daar nog even door. De laatste kamer bevat actieve koolstof granulaat, waarmee het belangrijkste deel van de jodiumsmaak wordt geneutraliseerd en waarin de parasieten die door de pre-filters of de jodium heen gekomen zijn, achterblijven.
De grootste parasieten worden door de pre-filters tegengehouden, de zwaksten door de jodium gedood en de middelgrote parasieten door de actieve koolstof opgenomen. Het water dat uiteindelijk wordt gedronken is zuiverder dan wat in veel ontwikkelde landen uit de kraan komt. Volgens de fabrikant gaat het filter lang genoeg mee om in de drinkwaterbehoefte van één persoon voor één jaar te voorzien, en is de prijs 'affordable for consumers in the 3rd world'.
You give us those nice bright colors
You give us the greens of summers
Makes you think all the world's a sunny day, oh yeah!
Helaas, Paul Simons smeekbede heeft niet mogen helpen. Kodachrome is nu officieel geschiedenis, althans in het ooit razend populaire Super 8 formaat...
Wat is het toch, dat die Europese grondwet zo moeilijk te verteren maakt? Ik merk bij mezelf een lichte weerzin om me er wéér mee bezig te houden, maar tegelijkertijd vind ik dat wel moet weten wat ik ga stemmen en waarom - als ik ga stemmen. Normaal gesproken neem ik een oproep om te stemmen zeer serieus, maar het betreft hier een raadplegend referendum op initiatief van GroenLinks, D66 en de PvdA. De Tweede en Eerste Kamer mogen de uitslag ervan naast zich neerleggen. Hoewel nog onduidelijk is wat precies de impact zal zijn van het referendum (iedere partij heeft daarover zo zijn eigen opvattingen) knaagt het gevoel dat ik als kiezer alleen serieus zal worden genomen als mijn stem in het straatje van de partij past. Vraag me dan níet om mijn mening!
De 'informatie' campagne van de overheid is feitelijk een propaganda campagne, vol nauwelijks verholen persuasieve teksten in plaats van objectieve informatie. Ik vind het onbegrijpelijk dat overheidsgeld op deze wijze mag worden aangewend. Voor- en tegenstanders buitelen over elkaar in een meta-moddergevecht: de discussie gaat over van alles, maar niet over de grondwet zelf. De reden daarvoor ontgaat me een beetje: de scepticus in me zegt dat de dames en heren politici zelf ook niet door die rijstebrij heenkomen (tip: hier is een leesbaarder versie van de wetstekst, met index), de cynicus in me denkt dat het juist een weloverwogen strategie is om de werkelijke issues onder water te houden. Wat me ronduit tegen de borst stuit is dat Donner en Balkenende de oorlog als argument gebruiken. Wie de holocaust-kaart speelt plaatst zich wat mij betreft buiten de discussie. Dat is immers niet meer dan een goedkope poging de geschiedenis voor je karretje te spannen en je politieke tegenstanders monddood te maken. Nie wieder, schluss.
Boeiend leesvoer in dit kader is het document "What the EU constitution does - a 14-point critical summary" en de lijstjes met tien argumenten van voor- en tegenstanders. Persoonlijk loop ik steeds weer tegen drie hoofdpunten aan, die gek genoeg geen van drieën 'harde' kwantificeerbare punten zijn, maar veeleer een gevoelen. Ten eerste vind ik dat er in de Europese grondwet veel te veel geregeld wordt. Het is een grondwet, waarin je zaken als mensenrechten, vrijheid van meningsuiting, democratie en godsdienstvrijheid vastlegt. Als een grondwet niet meer op een paar A4-tjes past dreigt er iets mis te gaan - en als het voor het gros van de onderdanen een onleesbaar gedrocht met honderden pietluttigheden is geworden, is er iets mis gegaan. Ten tweede klinkt door de grondwet heen (met name in de 'inhoudelijke passages') een humanistische ondertoon, waar ik me niet in herken. Daarmee zal het nooit mijn grondwet worden, en ik denk dat het bijzonder belangrijk is dat alle burgers in de EU zich ten volle achter de grondwet kunnen scharen. Daarmee is deze versie in al zijn omstredenheid dus per definitie ongeschikt. Ten derde is in mijn beleving de bescherming van de burgers tegen de overheid een van de belangrijkste zaken die in de grondwet geregeld moeten worden. Juist op dit punt laat deze grondwet verstek gaan. De burgers worden uitgeleverd aan een op het hoogste niveau niet-gekozen overheid, die op cruciale punten bevoegdheden krijgt die ze niet hoort te hebben. Een zware prijs!
Vrijdag trof ik in de brievenbus (dankjewel Marleen!) een nieuw boek met preken en lezingen van Wim Rietkerk aan, waarin hij probeert "iedere lezer een zo eerlijk mogelijk inzicht te geven in de binnenkant van het Christelijk geloof". Da's geen lichte taak, in een tijdperk waarin dankzij extremisme alle godsdienst in een kwaad daglicht staat, maar eerlijke vragen verdienen eerlijke antwoorden - en Wim geeft die.
"But what does it all mean?" asked Susan when they were somewhat calmer. "It means," said Aslan, "that though the Witch knew the Deep Magic, there is a magic deeper still which she did not know. Her knowledge goes back only to the dawn of Time. But if she could have looked a little further back, into the stillness and the darkness before Time dawned, she would have read there a different incantation. She would have known that when a willing victim who had committed no treachery was killed in a traitor's stead, the Table would crack and Death itself would start working backwards."
Een ongewapende, gewonde Irakees als een hond afschieten is "consistent with the established rules of engagement, the law of armed conflict and the Marine's inherent right of self-defense". Geen rechtzaak en hoger beroep, zoals Eric O. te verduren kreeg - zelfs geen court-martial. En dat wil beschaving brengen... Bekijk de beelden en beluister een interview met Kevin Sites, de freelance journalist die alles vastlegde, bij NPR.
't Is dat dit instapmodelletje 'low-cost 3D immersive viewing system' met z'n vanafprijs van 18.000,- toch nog een tikje boven de begroting is (om nog maar te zwijgen van de serieuzere exemplaren, die minimaal het dubbele kosten), maar verder steent dit echt grote tijd, zogezegd.
Een voorspelbare ontwikkeling, maar ik twijfel of ik er blij mee moet zijn. Aan de ene kant is het met het oog op schaalvergroting en professionalisering een logische, verdedigbare stap. Aan de andere kant is de grote charme van podcasting as-we-know-it juist de kleinschaligheid, het amateurisme (uitsluitend in de positieve zin!) zonder knellende commerciële banden. Schaalvergroting versus kleinschaligheid, professionalisering versus amateurisme, een wereld die draait om een positieve cashflow versus een hobby waar geld geen rol van betekenis speelt - welke kant het ook oprolt.
Een zelfde principiële scheiding kom je tegen in de technische realisatie.
Handig, die Automator functie in Tiger! De meest creatieve reeksen commando's kun je nu op een hele simpele manier automatiseren. Engadget legt uit hoe je met één klik zelfs complete websites kunt laten voorlezen en naar je iPod kunt laten transporteren. Nu nog uitpluizen hoe dat met RSS-feeds kan...
Sommige mensen gebruiken een blog alleen maar om hun eigen gedachten te organiseren, anderen bedienen invloedrijke en omvangrijke publieken. Professionele en amateurjournalisten gebruiken blogs om belangrijk nieuws te publiceren, terwijl schrijvers van persoonlijke dagboeken hun innerlijke gedachten prijs geven aan de openbaarheid. De blogervaring gaat niet alleen over het op het web publiceren van je gedachten, maar ook en vooral over de reacties van en relaties met andere gelijkgezinden. Lezers van je blog kunnen direct reageren op wat jij hebt gepubliceerd, maar je kunt dit ook beperken tot een bepaalde groep. Blogs zijn daarom ook een goed communicatieinstrument voor relatief kleine groepen.
Gevonden via de referers: "WEBLOGS - een doe-het-zelf medium", een gedegen, bijzonder breed én diepgaand artikel van dr. Albert Benschop, een wetenschapper (UvA, Maatschappij- en Gedragswetenschappen, Media Studies) die zich bezighoudt met het in kaart brengen van de sociaal-culturele eigenaardigheden van het internet. Aanrader!
Het gaat voor mijn gevoel wat ver, maar illustreert wel meteen waarom mobloggen 'da bomb' gaat worden: Matt en Kay doen live verslag van de geboorte van hun dochter Fiona!
We hebben zojuist Joëlle opgehaald uit Urk, inclusief ingezwachtelde voet en d'r krukken. Ze heeft het reuze naar haar zin gehad - maar daar zal ze ongetwijfeld nog wel over loggen. De hele familie slaapt nu al, alleen ik ben overgebleven om het u aan te zeggen en de obligate plaatjes bij een bezoek aan Urk te posten. U vindt ze achter het paragraaftekentje ¶
Vandaag een zeldzaam kalm dagje. We hebben de vijverpomp schoongemaakt, een teiltje opgenomen in de waterloop, tompoezen gesnoept, lekkere boterhammen met kip en salade verorberd en heerlijk in het zonnetje gewandeld. Toen Jochum begon te piepen over de enorme hitte zijn we in de schaduw van een boom met de frisbee gaan gooien. Colder houdt dat rustig een half uur vol - maar toen waren wij het zat Na het avondeten gaan we nog 'even' heen en weer naar Urk om ons meiske op te halen.
Een opmerking van Jochum (6) wil ik u niet onthouden. Zijn 'lachzak' was kapot en werd door hem bij mij gedumpt, terwijl ik net met de laptop op schoot een paar notoire Freemail spammers van hun account afhielp - Jochum ziet mij als mobiele vuilnisbak, zo zit onze relatie in elkaar, zeg maar. Terwijl hij naar buiten holde betaste ik het ding en constateerde dat er simpelweg een batterij los zat. Zodra ik die op z'n plaats klikte begon de lachzak hysterisch te lachen. Jochum maakte meteen rechtsomkeerts om z'n favoriete attribuut terug te halen en informeerde, alweer op weg naar buiten, hoe ik het had opgelost. "O, even via een touwtje met de Mac geconnect en een reboot geforceerd." zei ik voor de vuist weg. Hij keek me even vorsend aan, stoof toen door naar buiten en riep over z'n schouder: "Hoe is het verder in die droomwereld van je?"
Els: Ik was na een maand helemaal hersteld, mijn echtgenoot heeft er bijna een jaar voor nodig gehad. Chro… Gert Jan: Ja, dat hoor ik van meer mensen… Wel allebei weer helemaal boven Jan? Els: Pfew. Gefeliciteerd, toch. Wij hebben ‘het’ allebei gehad en da’s geen feestje. Els Kronenburg: Mooi, dank. terp: Prachtig! Alexander Moust: Een zeer interessant punt – uitgangspunt – om verder op door te gaan dan wat men denkt dat mogelijk,… Els Kronenburg: Mooi. Erg mooi.
Titels met een asterisk (*) zijn door ons van een eigen jasje voorzien. Klik hier om pop-up player te openen, door de verschillende uitvoeringen te bladeren en de resultaten tot nu toe te beluisteren.
KolesQueeste is de online speeltuin van Gert Jan Kole. C'est moi: kind van de sixties, mensenmens - maar dan een ouderwetse, nog uit de tijd vóór de taalinflatie toesloeg en die kwalificatie devalueerde tot softe allemansvriend. Echtgenoot, papa, vriend, bruggenbouwer. Ik smeed oude (radio) en nieuwe (interactive ~, social ~) media aan elkaar en ben gek op muziek, fotografie, leven en liefde.
Op KolesQueeste - KQ voor intimi - schrijf ik vooral over wat mij privé bezig houdt. Voor een overzicht van mijn professionele activiteiten verwijs ik u graag naar mijn LinkedIn profiel.
Wilt u me een tijdje in de smiezen houden, dan kunt u zich abonneren op de RSS-feed of de notificatie-mailinglist van KQ, of me volgen op twitter. Nóg meer GJ vindt u via onderstaande icoontjes met web 2.0 spul.
Alle content op Kole's Queeste wordt gepubliceerd onder een Creative Commons licentie met behulp van het onvolprezen PivotX. KQ is mens- en machinevriendelijk: gemaakt op een Mac, geserveerd vanaf een Debian server en gegarandeerd Windows-vrij.
De grootste parasieten worden door de pre-filters tegengehouden, de zwaksten door de jodium gedood en de middelgrote parasieten door de actieve koolstof opgenomen. Het water dat uiteindelijk wordt gedronken is zuiverder dan wat in veel ontwikkelde landen uit de kraan komt. Volgens de fabrikant gaat het filter lang genoeg mee om in de drinkwaterbehoefte van één persoon voor één jaar te voorzien, en is de prijs 'affordable for consumers in the 3rd world'. 
Een ongewapende, gewonde Irakees 
KolesQueeste is de online speeltuin van Gert Jan Kole. C'est moi: kind van de sixties, mensenmens - maar dan een ouderwetse, nog uit de tijd vóór de taalinflatie toesloeg en die kwalificatie devalueerde tot softe allemansvriend. Echtgenoot, papa, vriend, bruggenbouwer. Ik smeed oude (radio) en nieuwe (interactive ~, social ~) media aan elkaar en ben gek op 
