Maandag 31 Juli 2006 om 21:48
Halim Ghodbane is een kunstenaar die met Adobe Illustrator akelig realistische vectortekeningen maakt. Als ik dit soort vakmanschap laat zien aan anderen hoor ik (naast bewonderende uitroepen als "Zooo... die heeft veel te veel vrije tijd!") regelmatig de vraag "Maar waaróm toch in vredesnaam? Als je iets fotorealistisch wilt maken maak je toch gewoon een foto?"
Natuurlijk ligt één van de redenen om te tekenen erg voor de hand: je kunt de weergave van de realiteit volledig naar je hand zetten. Maar er is een andere, zwaarwegender reden om zoveel tijd en energie te stoppen in een fotorealistische tekening. Vectortekeningen zijn fundamenteel andere koek dan bitmaps. Een bitmap (zoals een foto) bestaat uit pixels, die bij vergroting onmiskenbaar zichtbaar worden als de hoekige bouwblokken van de afbeelding. Zolang je camera genoeg megapixels heeft en je niet té sterk vergroot, valt dat effect nog wel mee. Maar ga je naar posterformaaat, of abri-formaat, dan zie je al snel de 'korrel'. Vectortekeningen bestaan niet uit pixels, maar uit mathematische formules waarmee de lengte, richting, hoek en dikte van elke afzonderlijke lijn is vastgelegd. Die waarden kun je naar hartelust vergroten - de afbeelding blijft gestoken scherp. De enige praktische beperking is de grootte van je 'canvas', van rijstkorrel tot flatgebouwgevel of voetbalveld. Meer weten? Bekijk de tutorial hoe je een foto omwerkt tot vector, de zogenaamde gradient mesh techniek.
Veel meer van dit fraais op Halim's website, en natuurlijk op Highside, bij Koji Masui, Ussa Methawittayakul, Bert Monroy, Takashi Morisaki...
Zondag 30 Juli 2006 om 12:56
Toegegeven, MSNBC is een tikkeltje 'links van het midden'. Maar deze score doet vermoeden dat Neil Young's boodschap is aangekomen (lyrics van 'Lets impeach the president' na de break).
Donderdag 27 Juli 2006 om 19:03
Hilarisch tijdverdrijf; je neemt een setje kegels, een spuitbus boenwas, een laserpointer en een
jonge pup...
Woensdag 26 Juli 2006 om 10:23
This war is not a just war. Israel is using excessive force without distinguishing between civilian population and enemy, whose sole purpose is extortion. That is not to say that morality and justice are on Hezbollah's side. Most certainly not. But the fact that Hezbollah "started it" when it kidnapped soldiers from across an international border does not even begin to tilt the scales of justice toward our side.
Ze'ev Maoz, professor politicologie aan de universiteit van Tel-Aviv, legt zijn hoofd op het hakblok in een uitgebalanceerd artikel in Haaretz. Zijn pleidooi lijkt - getuige de reacties - voorlopig helaas aan dovemansoren gericht.
Dinsdag 25 Juli 2006 om 23:34
Wetenschappers van het
Akishima laboratorium hebben samen met de Universiteit van Osaka een apparaat ontwikkeld dat met behulp van golven kan tekenen en schrijven in het water.
De AMOEBA (Advanced Multiple Organized Experimental Basin) bestaat uit 50 golfmakers, gepositioneerd rondom een tank van 1.6 meter doorsnede en 30 cm diep. De golfmakers bewegen op en neer om 'waterpixels' van 10 en 4 cm (bxh) te genereren: door via de computer de verschillende golfmakers op het juiste moment te laten samenwerken ontstaan in het midden figuren. Het apparaat kent het complete alfabet plus een aantal andere vormen. Een golffiguur heeft een heel kort leven, maar de machine kan elke drie seconden een nieuwe golf maken.
Dinsdag 25 Juli 2006 om 17:19
Vanmorgen vroeg verdwenen twee sinaasappelen, een peer, een limoen en een grote handvol zomerkoninkjes in de fruitpers. De machine slaagt erin een verbazingwekkend kleine hoeveelheid 'droge afvalstof' over te houden en dus blijkbaar vrijwel alle vitamientjes in het opvangreservoir-met-schuimscheider te laten belanden.
Wel jammer dat je alles bij elkaar (fruit schoonmaken of schillen, ontkronen en zonodig in vulopening-compatible brokken snijden, persen, machine demonteren, de onderdelen schoonmaken en alles weer assembleren) pak 'm beet een half uur zoet bent. Dat stond er niet bij op de verpakking, destijds... Vanwege die omslachtige procedure mag het apparaat maar zelden zijn kunstje vertonen, een lot dat hij deelt met veel teveel apparaten in ons huishouden. Gelukkig smaakte het resultaat prima, stukken beter dan het er uit ziet 
Dinsdag 25 Juli 2006 om 09:32
Op
vergeefmij.nl kun je anoniem 'die zware last waar je al die tijd mee rondloopt van je af praten'. Volgens de makers 'strikt vertrouwelijk', maar natuurlijk wel voor iedereen te lezen. Een raar soort exhibitionisme. Het levert soms wel hilarische stukjes proza op, zoals
"srry dat ik je vaas heb omgegooid van je grootmoeders die je nooit gekent heb en de as bij het grofvuil gezet en daarna ook nog je hond heb overreden sorry ik ben gewoon slap".
Zondag 23 Juli 2006 om 22:00
Bush:
I think its important to promote a culture of life. A society where every being counts, every person matters. (...) How many Iraq citizens have died in this war? Umm. I would say 30,000 more or less... John Stewart (
The Daily Show) veegt effectief de vloer aan met
Bush's onvoorstelbare hypocrisie.
Zondag 23 Juli 2006 om 18:09
Stichting De Westerse Bijbel is opgericht door bezorgde gelovigen, die het gevaarlijk vinden dat dit mooie boek steeds meer misbruikt wordt door religieuze fanatiekelingen. Er staan geweldige dingen in, zolang je ze in de juiste context leest. Jezus sprak wijze woorden, maar we mogen nooit en te nimmer vergeten dat Hij een timmerman was. Geen econoom. Net zo min als de schrijvers van het Oude Testament verstand hadden van markten en investeringen.
Stichting De Westerse Bijbel voegt het Woord naar de daad en heeft alle passages waar de Westerse christenen toch niets mee doen uit de bijbel verwijderd. Ze hebben alles wat niet past bij de 21e eeuw weggeknipt: geen woord meer over geld, materialisme, armoede, onrecht of gerechtigheid. Een heidens karwei, maar blijkbaar toch nog een stuk eenvoudiger dan de daad bij het Woord voegen.
Zaterdag 22 Juli 2006 om 08:10
Stel, je bent gamedesigner, maar je vindt reizen leuker. Je zegt je baan vaarwel en trekt de wereld over van je spaarcenten. Een reisgenoot geeft je de tip jezelf in elk land te filmen, terwijl je een koddig dansje doet. Nou ja, dansje - je kunt niet echt dansen, dus zwaai je maar wat met je ledematen en noemt het een dans. Als je terugkomt maak je van al die shots een filmpje en zet dat op Internet. Dan komt er een kauwgumfabrikant langs die vindt dat dat filmpje, net als zijn kauwgum, naar meer smaakt. Op zijn kosten vlieg je in zes maanden naar 39 landen op alle continenten. Je nieuwe filmpje gaat als een lopend vuurtje rond, en je wordt wereldwijd gevraagd voor interviews. Lees de FAQ en zijn blog en ontdek een open, sympathiek overkomende man die zelf ook nog niet helemaal bevat wat hem is overkomen...
Vrijdag 21 Juli 2006 om 14:16
Gisteren was een prachtige, emotionele dag. Het fijne van een online familie is dat Mutti en Annelies dat allemaal al prima in woorden hebben gevat - beter dan ik nu zou kunnen. Mijn multimediale aanvulling vindt u na de break.
Donderdag 20 Juli 2006 om 08:51
Gevonden via Retecool: Nathan Hughes, virtuoos bespeler van de 5-snarige bass en zanger (video 1, 2), straatmuzikant, voorheen actief in youth ministry groep Kids In The Way. De nieuwe Abe Laboriel, maar dan in experimentele muziek? Een man om in de gaten te houden!
Dinsdag 18 Juli 2006 om 16:33
Toen wij (ik en wereldomroep collega Hans Jaap Melisse) arriveerden op een heuveltje met uitzicht op haret Hreik, ontploften binnen vijf minuten de eerste raketten. Daarna tien minuten pauze en opnieuw raketten. Enorme klappen, grote rookwolken. De derde reeks raketten die ontploften waren dermate luid dat m'n oren er nog een klein beetje van toeteren. Als het, staand op anderhalve kilometer al pijn doet, kun je je voorstellen wanneer je daar nog altijd woont.
Situatie hier vrij normaal. Af en toe een raketinslag, maar ik moet zeggen dat het allemaal al een beetje begint te wennen.
Sommige mensen beschikken over een groot aanpassingsvermogen, gezien de paar dagen die tussen bovenstaande quotes zitten. GPD-journalist Harald Doornbos woont in het kruitvat Beiroet en doet doorlopend verslag via zijn weblog. Korte, fragmentarische stukjes, merkbaar in haast geschreven, vergezeld van indringende foto's.
Dinsdag 18 Juli 2006 om 11:07
Altijd handig, wat extra hulp.
Zaterdag 15 Juli 2006 om 08:38
Wetenschappers van het MIT zijn erin geslaagd
een vezel te maken die kan zien. Zou je een visuele beperking straks kunnen compenseren met een soepele, lichtgewicht jas die voor je uitkijkt? Ook boeiend materiaal: robots die met behulp van stemherkenning, stemsynthese, spraakherkenning en het beoordelen van een gezichtsuitdrukking de conversatie tussen patiënt en verzorger
kunnen volgen en zonodig bijsturen. En in de UK denkt men nu
100.000 autistische kinderen te hebben, tegen 5.000 eind jaren tachtig. Voortschrijdend inzicht, of is er meer aan de hand?
Zaterdag 15 Juli 2006 om 07:51
Zoooo, we zijn al weer bijna een week verder. In die tijd heb ik maar één dag gewerkt - tenminste, in de zin van betaalde arbeid. Dankzij de tarp was het in de tuin prima toeven, ondanks de tropische temperaturen. Van alle
tips om jezelf koel te houden hebben we dan ook vooral het
'laat de computer uit' ter harte genomen, waardoor u verstoken bleef van updates. Dat maken we goed, echt waar.
We hebben overigens niet gelummeld, maar juist stevig doorgebuffeld. Eerst de ene helft van de kamer vrijmaken door alle meubels naar de andere helft te slepen. Het lege deel parketvrij maken en grondig schoonmaken. Ondervloer vervangen, laminaat eroverheen. Zodra eenderde van de kamervloer zo was vernieuwd begon het gevecht om de ruimte. Steeds meer meubels verhuisden terug, zodat we weer even verder konden. Andere spulletjes werden tijdelijk naar buiten gebonjourd om ruimte te creëren, waaronder de drie koffiezetters die ons huishouden rijk is. De koffie zelf zat ergens ver weg in een doos, dus veel nut dienden ze ook niet meer. Zelfs de flesopeners waren zoek, maar ja,
dan pak je toch een A4-tje?
Toen de vloer er voor driekwart in lag kwam Colder enthousiast binnenstuiven na een uitlaatbeurt, nog aangelijnd. De riem trok strak en kieperde twee uit de hengsels gelichte deuren om. Ze vielen als dominostenen tegen de achterkant van de grenen AV-kast aan, die op zijn beurt met een sierlijke boog voorover dook om zich in de nieuwe vloer te boren. Met de apparatuur er nog in. Mensen die mijn passie voor muziek en tick voor techniek kennen kunnen zich misschien iets voorstellen bij de omvang van de schade. Gelukkig is high-end apparatuur vaak ook vrij solide: de versterker, DVD-speler en tuner hebben het overleefd. M'n onvervangbare
Sansui SR-636 draaitafel is echter gesneuveld. Het gegoten chassis en het zware draaiplateau zijn intact, maar de lichtgewicht arm en de chique pianolak behuizing hebben de val van anderhalve meter op de kale betonvloer niet overleefd. Een geprononceerde put in de nieuwe vloer markeert de plek waar de versterker zijn volle gewicht op het deurknopje liet neerkomen. De eerste (fikse!) deuk zit er dus in, dat scheelt weer.
Na drie dagen totale koffieonthouding kregen we afkickverschijnselen. Trillen, hoofdpijn, koude rillingen (het leek bij vlagen tien graden koeler), stress, het hele pakket. De koffiezetters stonden nog steeds afgedekt achterin de tuin en de koffie was nog niet teruggevonden. Op naar het restaurant van Ikea dus voor een heerlijke kop cappucino met aardbeiengebakje, versierde muffin of Zweedse appeltaart met vanillesaus (respectievelijk Rineke, Jochum en ondergetekende). En nog een gratis tweede kop koffie toe. Helemaal high van de cafeïne besloten we ter plekke alle grenen meubelen uit de zithoek te verbannen en over te stappen op Zweeds staal en glas. Bij auto's hadden we al ervaren dat die combinatie fraai, praktisch en schier onverwoestbaar is, dus waarom zou dat bij meubels anders zijn? Met onze Volvo volgeladen reden we huiswaarts.
Maandag 10 Juli 2006 om 08:30
Zaterdag 08 Juli 2006 om 22:11
Maar dan stijlvol... (update: link aangepast, originele bron verdween achter registratie)
Zaterdag 08 Juli 2006 om 21:49
Schokkende video van het effect van een zeurende passagier...
Vrijdag 07 Juli 2006 om 19:34
Ambachtelijk schilderij of Photoshop?
Gestemd? Het antwoord vindt u hier.
Vrijdag 07 Juli 2006 om 10:31
Keep watch, dear Lord, with those who work, or watch, or weep, and give your angels charge over those who sleep. Tend the sick, give rest to the weary, bless the dying, soothe the suffering, pity the afflicted, shield the joyous; and all for your love's sake.
(Book of Common Prayer, Evening Prayer II)
The Wounded Angel, in de binnentuin van St. Pancras church, opgericht ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aanslagen in de Londense metro. Rachel, die twee meter voor de bom in haar treinstel zat maar het overleefde, schrijft: "The statue was called the 'Wounded Angel' - a calm face carved in ( I think) quartz, wings suggested behind, the other half of the profile still unhewn and so appearing shattered."
Bijzonder: Rachel vecht niet alleen voor een onderzoek naar de gang van zaken (de regering Blair laat het nogal afweten wat dat betreft), maar ook tegen de afbraak van de democratie en tegen de 'database state', beide door de regering in gang gezet onder het mom van terrorismebestrijding. Een vrouw die de hoge prijs van vrijheid en privacy aan den lijve heeft ondervonden en er pal voor staat.
Donderdag 06 Juli 2006 om 12:08
VVD-er Hans Dijkstal
zet ze eens op een rijtje.
Woensdag 05 Juli 2006 om 22:50
Eerder deze week werd ik uit een meeting gehaald. "Heb jij een net pak?" Ietwat bedremmeld wipte ik met mijn tenen op en neer in m'n sportsandalen, waarboven blote benen overgingen in een mosgroene driekwart broek met daar weer boven een nonchalant geel poloshirt dat de 'casual monday outfit' completeerde. Niet dat mijn werkgever casual monday's kent. Vroeger, toen het bedrijf nog in Amerikaanse handen was, vast wel. Maar nu niet meer. Ik wel, overigens. En casual tuesdays, en wednesdays. Eigenlijk is elke dag casual dag, tenzij ik gasten verwacht of we als managementteam vergaderen. Dan vermom ik me als manager. When in Rome...
Woensdag 05 Juli 2006 om 14:03
De kwestie van de Tibetaanse strijd voor de vrijheid kent vele kanten. Ik zou kunnen uitwijden over de VN resoluties tegen China, over de politieke krachten in het land, de wijze waarop het verzet sinds 1960 vorm krijgt. Of de rol van Tenzin Gyatso, die als 14e Dalai Lama weliswaar in 1990 zijn politieke leiderschap overdroeg aan de regering in ballingschap, maar die in feite nog steeds de religieuze, sprirituele en politieke voorman is. Maar liever wijs ik u op de gearchiveerde webcasts van een gastcollege dat de Dalai Lama in november gaf op Stanford University. De drie sessies "Meditation and Teaching", "The Heart of Nonviolence" en "Craving, Suffering and Choice: Spiritual and Scientific Explorations of Human Experience" leggen de kern van 's mans denken bloot. Vlot downloaden naar uw iPod en u komt de volgende tieneneenhalf uur file moeiteloos door. Happy birthday, Dalai Lama.
Zaterdag 01 Juli 2006 om 19:31
Het gevallen kabinet is apetrots op het nieuwe zorgstelsel, dat ze toch maar mooi door de Kamer heeft geloodst. Eerlijk is eerlijk, ons gezin is stukken voordeliger uit. Helaas vallen nu anderen
volledig buiten de boot... Luuk Koelman sleep zijn pen voor een
scherpe column.
KolesQueeste is de online speeltuin van Gert Jan Kole. C'est moi: kind van de sixties, mensenmens - maar dan een ouderwetse, nog uit de tijd vóór de taalinflatie toesloeg en die kwalificatie devalueerde tot softe allemansvriend. Echtgenoot, papa, vriend, bruggenbouwer. Ik smeed oude (radio) en nieuwe (interactive ~, social ~) media aan elkaar en ben gek op 
